Opis
Charakterystyka obiektu
Dom Pomocy Społecznej ma być jednocześnie Kliniką Geriatryczną do obsługi osób starszych w zakresie potrzeb mieszkaniowych oraz specjalistycznej pomocy opiekuńczej i medycznej.
Obiekt składa się z dwóch części: mieszkalnej (budynek B) i zaplecza obsługi pensjonariuszy (budynek A). Elementem spinającym obie części obiektu jest łącznik.
Bryła jest prosta w formie, ze ścianą osłonową łącznika w kształcie drzew, która to ściana stanowi element charakterystyczny obiektu.
Budynek został zaprojektowany jako niski, maksymalna wysokość 10.5 m (bez podpiwniczenia).
Wyróżniki architektoniczne
- Woda – symbol życia – w projekcie jest integralnym elementem budynku, podkreślającym i uzupełniającym architekturę.
Niecka z wodą na zewnątrz budynku łączy się z wodą wewnątrz basenu oraz w holu budynku. Dodatkowym elementem jest kaskada spływająca po ścianie z I piętra do niecki z wodą na parterze.
W lustrze wody odbija się bryła budynku i symboliczne drzewa.
Nad wodą na zewnątrz jak i wewnątrz budynku można posiedzieć i odpocząć. - Drzewa – symbol generacji pokoleń, ludzkich korzeni i życia – są wplecione w architekturę budynku.
Wejściowa ściana osłonowa symbolizuje splecione stare drzewa. Dookoła, na zewnątrz i wewnątrz budynku, otaczają je młode, zielone drzewa. Ten element architektury ma tworzyć zieloną, przyjazną przestrzeń dla mieszkańców i pracowników domu. - Łącznik pomiędzy budynkami został zaprojektowany jako przestrzeń wielofunkcyjna. Na parterze zaplanowano hol wejściowy z recepcją. Na antresoli zaprojektowano miejsca wypoczynku i wspólnych spotkań mieszkańców. Można tam będzie grać w szachy i inne gry, czytać lub wypić kawę.
Elementami charakterystycznymi tej przestrzeni są: ściana kurtynowa w formie drzew, ogród zimowy z wyeksponowaną „zieloną ścianą” za recepcją oraz wodospad wewnątrz holu spadający do basenu z wodą.
Całość przestrzeni ma stanowić miłą, zieloną enklawę w budynku.
Zgodnie z zasadami „projektowania zrównoważonego” łącznik ma również pełnić rolę energetyczną, czyli przestrzeni kumulującej ciepło dla budynku. Południowa ekspozycja przeszklonej ściany ma nagrzewać budynek, aby potem wydatnie tym ciepłem dysponować w obiekcie.
